Οἱ προσευχές μας δέν εἰσακούονται,
διότι δέν εἴμαστε ἄξιοι.
Πρέπει νά γίνεις ἄξιος, γιά νά προσευχηθεῖς.
Δέν εἴμαστε ἄξιοι, διότι δέν ἀγαπᾶμε
τόν πλησίον μας ὡς ἑαυτόν.
Τό λέει ὁ ἴδιος ὁ Χριστός:
«Ἐὰν οὖν προσφέρῃς τὸ δῶρόν σου ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον
κἀκεῖ μνησθῇς ὅτι ὁ ἀδελφός σου
ἔχει τι κατὰ σοῦ, ἄφες ἐκεῖ τὸ δῶρόν σου
ἔμπροσθεν τοῦ θυσιαστηρίου καὶ ὕπαγε πρῶτον,
διαλλάγηθι τῷ ἀδελφῷ σου καὶ τότε ἐλθὼν
πρόσφερε τὸ δῶρόν σου».
Νά πάεις πρῶτα νά συμφιλιωθεῖς μέ τόν ἀδελφό σου,
νά συγχωρεθεῖς, γιά νά γίνεις ἄξιος.
Ἄν δέν γίνει αὐτό, δέν μπορεῖς νά προσευχηθεῖς.
Ἄν δέν εἶσαιἄξιος, δέν μπορεῖς νά κάνεις τίποτα.
Ὅταν τακτοποιήσεις ὅλες τίς ἐκκρεμότητες
καί ἑτοιμασθεῖς, τότε πάεις
καί προσφέρεις τό δῶρο σου.
Ἄξιοι γίνονται ὅσοι ἐπιθυμοῦν καί λαχταροῦν
νά γίνουν τοῦ Χριστοῦ,
ὅσοι δίνονται στό θέλημα τοῦ Θεοῦ.
Νά μήν ἔχεις κανένα θέλημα,
αὐτό ἔχει μεγάλη ἀξία,
εἶναι τό πᾶν.
Ὁ σκλάβος δέν ἔχει κανένα θέλημα.
Τό νά μήν ἔχομε κανένα θέλημα μπορεῖ νά γίνει
μ΄ἕναν τρόπο ἁπαλό•
μέ τήν ἀγάπη στόν Χριστό
καί τήν τήρηση τῶν ἐντολῶν Του.
«Ὁ ἔχων τὰς ἐντολάς μου καὶ τηρῶν αὐτάς,
ἐκεῖνός ἐστιν ὁ ἀγαπῶν με·
ὁ δὲ ἀγαπῶν με ἀγαπηθήσεται ὑπὸ τοῦ Πατρός μου
καὶ ἐγὼ ἀγαπήσω αὐτὸν
καὶ ἐμφανίσω αὐτῷ ἐμαυτόν»
Χρειάζεται ἀγώνας. Ἔχομε νά παλέψομε
«πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους
τοῦ αἰῶνος τούτου».
Ἔχομε νά παλέψομε
μέ τόν «λέοντα τὸν ὠρυόμενον».
Δέν ἐπιτρέπεται στόν ἀγώνα νά ἐπιτύχει ὁ πολυμήχανος.
Αὐτό προϋποθέτει δάκρυ, μετάνοια, προσευχή,
ἐλεημοσύνη, αἴτηση μέ συνοδεία
τήν ἐμπιστοσύνη στόν Χριστό
καί ὄχι τήν ὀλιγοπιστία.
Μόνον ὁ Χριστός μπορεῖ νά μᾶς βγάλει
ἀπ΄τόν κλοιό τῆς ἐρημιᾶς.
Προσευχή καί μετάνοια καί ἐλεημοσύνη.
Δῶστε ἔστω κι ἕνα ποτήρι νερό, ἄν δέν ἔχετε χρήματα.
Καί νά ξέρετε ὅτι ὅσο ἁγιάζεσθε,
τόσο εἰσακούονται οἱ προσευχές σας.
Νά μήν ἐκβιάζουμε
μέ τίς προσευχές μας τόν Θεό.
Νά μή ζητᾶμε ἀπ΄τόν Θεό νά μᾶς ἀπαλλάξει ἀπό κάτι,
ἀσθένεια κ.λπ., ἤ νά μᾶς λύσει τά προβλήματά
μας, ἀλλά νά ζητᾶμε δύναμη καί ἐνίσχυση
ἀπό Ἐκεῖνον, γιά νά τά ὑπομένουμε.
Ὅπως Ἐκεῖνος κρούει μέ εὐγένεια
τήν πόρτα τῆς ψυχῆς μας,
ἔτσι κι ἐμεῖς νά ζητᾶμε εὐγενικά
αὐτό πού ἐπιθυμοῦμε κι ἄν ὁ Κύριος δέν ἀπαντάει
, νά σταματᾶμε νά τό ζητᾶμε.
Ὅταν ὁ Θεός δέν μᾶς δίδει κάτι πού ἐπίμονα ζητᾶμε
, ἔχει τό λόγο Του.
Ἔχει κι ὁ Θεός τά «μυστικά» Του.
Ἐφόσον πιστεύομε στήν ἀγαθή Του πρόνοια,
ἐφόσον πιστεύομε ὅτι Ἐκεῖνος γνωρίζει τά πάντα
ἀπ΄τή ζωή μας κι ὅτι πάντα θέλει τό ἀγαθόν,
γιατί νά μή δείχνουμε ἐμπιστοσύνη;
Νά προσευχόμαστε ἁπλά καί ἁπαλά,
χωρίς πάθος καί ἐκβιασμό.
Ξέρομε ὅτι παρελθόν, παρόν καί μέλλον,
ὅλα εἶναι γνωστά, γυμνά καί τετραχηλισμένα
ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.
Ὅπως λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος,
«…οὐκ ἔστι κτίσις ἀφανὴς ἐνώπιον Αὐτοῦ,
πάντα δὲ γυμνὰ καὶ
τετραχηλισμένα τοῖς ὀφθαλμοῖς Αὐτοῦ».
Ἐμεῖς νά μήν ἐπιμένουμε·
ἡ προσπάθεια κάνει κακό ἀντί γιά καλό.
Μήν κυνηγᾶμε ν΄ἀποκτήσομε
αὐτό πού θέλουμε,
ἀλλά νά τ΄ἀφήνομε
στό θέλημα τοῦ Θεοῦ.
Γιατί, ὅσο τό κυνηγᾶμε,
τόσο αὐτό ἀπομακρύνεται.
Ἄρα, λοιπόν, ὑπομονή καί πίστη καί γαλήνη.
Κι ἄν τό ξεχάσομε ἐμεῖς, ὁ Κύριος
ποτέ δέν ξεχνάει κι ἄν εἶναι γιά τό καλό μας,
θά μᾶς δώσει αὐτό πού πρέπει κι ὅταν πρέπει.
Νά ζητᾶμε στήν προσευχή
μόνο τή σωτηρία τῆς ψυχῆς μας.
Δέν εἶπε ὁ Κύριος:
«Ζητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ…
καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν»;
Εὔκολα, εὐκολότατα ὁ Χριστός
μπορεῖ νά μᾶς δώσει ὅ,τι ἐπιθυμοῦμε.
Καί κοιτάξτε τό μυστικό.
Τό μυστικό εἶναι νά ζητᾶτε τήν ἕνωσή σας
μέ τόν Χριστό ἀνιδιοτελῶς, χωρίς νά λέτε,
«δῶσ΄μου τοῦτο, ἐκεῖνο…».
Εἶναι αρκετό νά λέμε,
«Κύριε Ἰησοῦ, ἐλέησόν με».
Δέν χρειάζεται ὁ Θεός ἐνημέρωση
ἀπό μᾶς
γιά τίς διάφορες ἀνάγκες μας.
Ἐκεῖνος τά γνωρίζει ὅλα ἀσυγκρίτως καλύτερα
ἀπό μᾶς καί μᾶς παρέχει τήν ἀγάπη Του
. Τό θέμα εἶναι ν΄ἀνταποκριθοῦμε σ΄αὐτή τήν ἀγάπη
μέ τήν προσευχή καί τήν τήρηση τῶν ἐντολῶν Του.
Νά ζητᾶμε νά γίνει τό θέλημα τοῦ Θεοῦ·
αὐτό εἶναι τό πιό συμφέρον, τό πιό ἀσφαλές
γιά μᾶς καί γιά ὅσους προσευχόμαστε.
Ὁ Χριστός θά μᾶς τά δώσει ὅλα πλούσια.
Ὅταν ομως ὑπάρχει ἔστω
καί λίγος ἐγωισμός,
δέν γίνεται τίποτα.
Απόσπασμα από το Βιβλίο
«ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΛΟΓΟΙ»
του ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΟΥ
