Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2014

ΟΙ ΠΟΛΥΤΕΚΝΟΙ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΔΑΠΑΝΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΑΛΛΟΙ!







Πριν ένα χρόνο το ''Μητέρας Έργον'' 
έστειλε ένα ερωτηματολόγιο
 με σκοπό να ερευνήσει
 και να περιγράψει το προφίλ
 της σημερινής πολύτεκνης Ελληνίδας. 

Παρακάτω σας παρουσιάζουμε τα αποτελέσματα 
αυτής της έρευνας, όπως προκύπτουν 
από τη συμπλήρωση
 220 ερωτηματολογίων. 

Απάντησαν σε αυτά πολύτεκνες μητέρες 
από όλη την Ελλάδα.
  Τα αποτελέσματα είναι πράγματι εντυπωσιακά. 

Η πολύτεκνη οικογένεια αποδεικνύεται 
κατά κύριο λόγο μια πηγή χαράς, δημιουργίας, 
προκοπής, σωστής διαπαιδαγώγησης
 και ομαλής κοινωνικοποίησης. 

Η πολύτεκνη Ελληνίδα μητέρα 4,8 παιδιών
 (κατά μέσο όρο) παρουσιάζεται ως μορφωμένη, 
εργαζόμενη, κοινωνικά δραστηριοποιημένη 
και χωρίς σοβαρά προβλήματα υγείας. 

Τι σημαίνουν όλα αυτά; 

Σημαίνουν ότι η πολύτεκνη οικογένεια 

ΔΕΝ ΕΠΙΒΑΡΥΝΕΙ 

τον κρατικό προϋπολογισμό με δαπάνες σαν 
αυτές που προκαλούν άλλες οικογένειες για δομές
 και προγράμματα για απροστάτευτα παιδιά 
ή αποκλεισμένα άτομα 
και ασθένειες που έχουν σχέση με το κάπνισμα, 
την εξάρτηση από αλκοόλ ή ναρκωτικά, 
την κατάθλιψη ακόμα και τον 
καρκίνο και την αναπηρία. 

Τα παιδιά των πολύτεκνων οικογενειών 
σπουδάζουν 
και ολοκληρώνουν τις σπουδές τους σε 
σύντομο χρονικό διάστημα 
και εργάζονται προσφέροντας 
στην οικογένειά τους
 και την κοινωνία. 
Η έρευνα συνεχίζεται.... 

*****

Ο αριθμός των παιδιών των πολύτεκνων 
οικογενειών διαμορφώνεται ως εξής:
 4 παιδιά έχει το 55%, 
5 παιδιά το 22%. 
Αξίζει να σημειωθεί ότι το 20% 
των ερωτηθέντων 
έχει 6 ή περισσότερα παιδιά.

*****

Για να διαβάσετε ολόκληρη την έρευνα ...
η να συμμετέχετε και εσείς....
...πατήστε ΕΔΩ!!!






Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2014

ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΤΩΝ 40.000 ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΕΝΤΑΦΙΑΣΘΗΚΕ....










ΤΗΝ ΤΡΙΕΤΙΑ 2011-2012-2013
 ΟΙ ΘΑΝΑΤΟΙ ΞΕΠΕΡΑΣΑΝ ΤΙΣ ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ ΚΑΤΑ 38.628. 

 ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΑΠΟ ΤΟ 1921 

ΟΙ ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ ΚΑΤΗΛΘΑΝ ΤΟ 2013
ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΙΣ 100.000!!

 ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΤΩΝ 40.000 ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΕΝΤΑΦΙΑΣΘΗΚΕ!!





Τα στοιχεία, που έδωσε στην δημοσιότητα η  Στατιστική Υπηρεσία  
κατέδειξαν ότι:
η Ελλάς βαδίζει με γοργούς ρυθμούς 
προς το τέλος της ιστορίας της.

Την τριετία 2011-2012-2013 οι θάνατοι ξεπέρασαν τις γεννήσεις κατά 38.628!!!
 Δηλ. ως να ενταφιάσθηκε μία ολόκληρη πόλη των 40.000!! 
Πραγματική γενοκτονία την εποχή των μνημονίων.

Για πρώτη φορά από το 1921, που υπάρχουν στοιχεία, το 2013 
οι γεννήσεις κατήλθαν κάτω από το όριο των 100.000 
και ήσαν μόλις στις 94.134 από τις οποίες μόνον οι 80.940 (!!!) 
ήσαν γεννήσεις από Ελληνίδες, οι λοιπές ήσαν από αλλοδαπές. 
Οι δε θάνατοι ανήλθαν στους 111.794,
δηλ. υπεροχή των θανάτων κατά 17.660!!
Αυτό το κατάντημα της χώρας ούτε ένα από τα υπάρχοντα 
κόμματα στη Βουλή καταδέχθηκε να το σχολιάσει!!
Είναι χαρακτηριστικό ότι το ομόφωνο πόρισμα της Βουλής των Ελλήνων 
(Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΔΗΛ. ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΚΚΕ) τ
ο Φεβρουάριο του 1993 (πριν από 21 χρόνια) επεσήμαινε τα εξής:
«..Στη χώρα μας, στην οποία σήμερα η γεννητικότητα 
είναι από τις χαμηλότερες στην Ευρώπη, 
το δημογραφικό πρόβλημα παίρνει τεράστιες εθνικές διαστάσεις, 
που μπορεί να απειλήσουν την εθνική μας ανεξαρτησία 
και εδαφική ακεραιότητα..εθνικούς κινδύνους..
θα αντιμετωπίσει πολύ έντονα στο αμέσως προσεχές μέλλον η χώρα μας, 
αν δεν αλλάξουν οι δημογραφικοί δείκτες..».


Πέραν των όσων ανέφερε για την «αθρόα είσοδο λαθρομεταναστών
 - αλλοδαπών κυρίως μουσουλμάνων από Αφρικανοασιατικές χώρες .. ».
Αυτά πρίν από 21 χρόνια
 (που οι γεννήσεις υπερείχαν των θανάτων)!!!
Σήμερα .................






Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΤΡΟΪΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΗΣ ΙΡΛΑΝΔΙΑΣ.


Η Ιρλανδία ήταν και αυτή υπό επιτήρηση και είχε και αυτή το μνημόνιο. 
Είναι δε η πρώτη στις γεννήσεις στην Ε.Ε., 
αλλά εκεί προασπίζoνται την οικογένεια 
και μάλιστα την πολύτεκνη.!!
Η Κυβέρνηση της Ελλάδος, αμέσως μετά τις εκλογές,
 διέρρεε στον τύπο ότι πιέζεται από την «Τρόϊκα»
για να μειώσει τα κονδύλια των πολυτεκνικών επιδομάτων. 
Έτσι με το πρόσχημα αυτό, αντί της μείωσης κατέφυγε στην κατάργησή τους!!
Η Ιρλανδία χορηγεί στις οικογένειες, που έχουν 4 τέκνα ηλικίας μέχρι 18 ετών επίδομα πεντακοσίων (500) ευρώ τον μήνα!!! 
– χωρίς βεβαίως να υπάρχουν εισοδηματικά όρια,
 όπως γίνεται στην Ελλάδα με τις ιδεοληψίες των διαφόρων αξιωματούχων
 για να δείξουν ότι δήθεν κόπτονται για τους οικονομικώς αδυνάτους!
Εκεί η «Τρόϊκα» δεν τους ζήτησε να μειώσουν αυτά τα κονδύλια;
 Και γιατί η Ιρλανδία δεν τα μείωσε; 
Γιατί δεν έβαλε εισοδηματικά κριτήρια; 
Απλούστατα εκεί υπάρχει ηγεσία που ενδιαφέρεται 
να συνεχίσει η χώρα τους 
να υπάρχει και γι΄ αυτό προασπίζει την οικογένεια
 και μάλιστα την πολύτεκνη.


Το κείμενο είναι απόσπασμα από :
 
                                                     EΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ ΤΗΣ      ΑΣΠΕ    ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ
                                             ΕΝ ΟΨΕΙ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΩΝ ΠΟΛΥΤΕΚΝΩΝ 2-11-2014...


για να διαβάσετε ολόκληρο το αρθρο :ΕΔΩ!!!





Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2014

Ο κατάλληλος Άγιος για κάθε ασθένεια...


Άγιοι Προστάτες των Ασθενειών










Παρακάτω πίνακας έχει ονόματα Αγίων
 που θα μπορούσαν να 
θεωρηθούν 
Άγιοι Προστάτες – Θεραπευτές




1. Ανίατες Ασθένειες: 
Άγιοι Ανάργυροι, Οσία Ειρήνη Χρυσοβαλάντου, Άγιος Εφραίμ, Όσιος Ιωάννης ο Ρώσος, Άγιος Νεκτάριος, Άγιος Παντελεήμων, Όσιος Σαμψών.







2. Αρθριτικά - Ρευματισμοί:
 Αγία Βαρβάρα, Άγιος Γεώργιος, Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, Άγιοι Ανάργυροι, Κοσμάς και Δαμιανός.



3. Γονιμότητα:
 Αγία Άννα, Αγία Δόμνα, Οσία Ειρήνη Χρυσοβαλάντου, Άγιος Ευθύμιος, Αγία Μαρίνα, Άγιος Νεκτάριος, Όσιος Ρωμανός.

4. Γυναικολογικά Προβλήματα: 
Οσία Ειρήνη Χρυσοβαλάντου, Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, Αγία Λουκία, Αγία Μαρίνα, Αγία Βερονίκη η αιμορροούσα.


5. Δερματικά: 
Αγία Βαρβάρα, Αγία Θέκλα, Αγία Μαύρα, Αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ, Άγιος Σπυρίδων, Άγιος Συμεών, Άγιος Τιμόθεος.

6. Δηλητηριάσεις: 
Αγία Αναστασία, Άγιος Δονάτος ο Επίσκοπος.




7. Εγκυμοσύνη: 
Αγία Μαρίνα, Αγία Βαρβάρα, Άγιοι Σαράντα, Όσιος Στυλιανός, Άγιος Συμεών, Άγιος Τρύφων.

8. Εγχειρήσεις - Ακρωτηριασμός:
 Άγιος Γεώργιος, Άγιος Δημήτριος, Αγία Λουκία, Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος.





9. Ενίσχυση - Προστασία: 
Άγιος Βασίλειος, Άγιος Ιωάννης ο Νηστευτής, Άγιοι Κωνσταντίνος και Ελένη, Οσία Μαρκέλλα, Οσία Ματρώνα, Αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ, Μύρων ο Θαυματουργός.


10. Επιδημίες: 
Όσιος Αλέξιος, Άγιος Βησσαρίων (πανούκλα), Άγιος Δημήτριος, Άγιος Ρηγίνος (ελονοσία), Άγιος Σπυρίδων (χολέρα), Άγιος Χαράλαμπος (πανούκλα).


11. Επιληψία: 
Άγιος Ελευθέριος, Αγία Μαρίνα, Άγιος Ρηγίνος.


12. Καρδιολογικά:
 Άγιος Ελευθέριος, Άγιος Ιγνάτιος.


13. Καρκίνος:
 Αγία Αγάθη (μαστός), Άγιοι Ανάργυροι, Άγιος Εφραίμ, Άγιος Πατάπιος, Άγιοι Ραφαήλ (Νικόλαος και Ειρήνη), Άγιος Σάββας.


14. Κήλη: 
Άγιος Αρτέμιος



15. Λοιμώδη Νοσήματα:
 Αγία Βαρβάρα (ευλογιά), Άγιος Βησσαρίων (πανούκλα), Όσιος Δαβίδ, Άγιος Δονάτος ο Επίσκοπος, Προφήτης Ελισαίος (λύσσα), Όσιος Ζωτικός (λέπρα), Προφήτης Ηλίας (λέπρα), Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος (ελονοσία), Άγιος Ρηγίνος (ελονοσία), Άγιος Σπυρίδων (χολέρα).


16. Οφθαλμολογικά: 
Άγιος Ανανίας, Άγιος Αρτέμιος, Αγία Λουκία, Αγία Παρασκευή, Άγιος Παντελεήμων, Άγιος Σπυρίδων, Αγία Φωτεινή, Άγιος Άνθιμος ο νέος, Άγιος Φιλήμωνας ο μουσικός.


17. Παιδιατρικά:
 Άγιος Αιμιλιανός (προβλήματα ομιλίας), Άγιος Ακίνδυνος (γενικοί κίνδυνοι), Προφήτης Άμως (ασθενικά παιδιά), Άγιος Γεώργιος, Όσιος Ευστράτιος, Άγιος Θεόδωρος ο στρατηλάτης, Άγιος Κήρυκος (κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις), Αγία Μαρίνα (για ασθενικά παιδιά, και εξανθήματα), Άγιοι Ραφαήλ (Νικόλαος και Ειρήνη) (σοβαρές νόσοι).



18. Προστασία σε ταξίδια: 
Όσιος Ευστράτιος (οδοιπόρους), Άγιος Νικόλαος (ναυτικούς), Άγιος Χριστόφορος (οδηγούς).

19. Στοματικές παθήσεις:
 Άγιος Αντίπας.

20. Σωματικές Αναπηρίες:
 Άγιος Εφραίμ, Όσιος Ιωάννης ο Ρώσος, Άγιος Παντελεήμων, Άγιος Σπυρίδων, Άγιος Χριστόφορος.


21. Τοκετός: 
Αγία Δόμνα, Άγιος Ελευθέριος, 
Άγιος Τρύφων, Άγιος Φανούριος.





22. Ψυχοπαθολογικά: 
Άγιος Αντώνιος, Άγιος Αθανάσιος, Άγιος Αρτέμιος, Άγιος Γεράσιμος, Αγία Θέκλα, Όσιος Θεόδουλος ο σαλός, Ευαγγελιστής Ιωάννης, Ευαγγελιστής Λουκάς, Άγιοι Κυπριανός και Ιουστίνα, 
Όσιος Αναστάσιος ο Ναυπλιώτης.









23. Ωτορινολαρυγγολογικά: 
Άγιος Βλάσσιος (λαιμό), Άγιος Ιάκωβος (κώφωση), Άγιοι Ανάργυροι Κύρος και Ιωάννης (λαιμό), Άγιος Σπυρίδων (αυτιά), Άγιος Αββακούμ (αυτιά),
 Ζαχαρίας (κωφαλαλία).






πηγή:ΩΦΕΛΗΜΑΤΑ ΨΥΧΗΣ

«Ου Φονεύσεις»;...την ψυχή και το σώμα..



Τι μορφές φόνου συμπεριλαμβάνει,
 η εντολή «ου φονεύσεις»;




. Η εντολή «ου φονεύσεις», όπως σας είπα και προηγουμένως, αναφέρεται σε ολόκληρο τον άνθρω­πο. Μην το ξεχνάμε. Έτσι, μπορεί κανείς να διαπρά­ξει φόνο στην ψυχή του ανθρώπου ή να διαπράξει φό­νο στο σώμα του ανθρώπου. Το δυστύχημα είναι ότι όταν επιτελέσει ο άνθρωπος φόνο στην ψυχή του άλ­λου ανθρώπου, ο νόμος ο ανθρώπινος δεν τον πιάνει· όταν επιτελέσει φόνο του σώματος, τότε τον πιάνει ο νόμος ο ανθρώπινος. Ωστόσο, με την διάκριση που κάνουμε τώρα, ότι φονεύεται ολόκληρος ο άνθρωπος, ψυχή και σώμα, δίνεται ένα πολύ μεγάλο πλάτος στην εντολή.

Ας δούμε πώς μπορούμε να καταλάβουμε τον φό­νο ως προς το σώμα.


Πρώτα-πρώτα, είναι αυτό που ονομάζουμε φόνο

είναι δηλαδή η άμεση αφαίρεση της ζωής. Μπορεί αυτό να γίνει ή από υπολογισμό, δηλαδή εκούσια, ή ακούσια. Μπορεί να γίνει ένα δυστύχημα, ένα αυτοκι­νητιστικό δυστύχημα, οπουδήποτε, και να σκοτώσου­με έναν άνθρωπο, να γίνουμε φονείς, αλλά χωρίς να το θέλουμε.
Είτε λοιπόν εκούσια είτε ακούσια, το θέμα είναι ότι έχουμε άμεση αφαίρεση της ζωής του άλ­λου.

Δεύτερον, είναι η αυτοκτονία·
 όταν ο άνθρωπος φονεύει τον ίδιο του τον εαυτό. 
Είναι πολύ βαρύ α­μάρτημα, αγαπητοί μου, η αυτοκτονία· διότι ο μεν φό­νος δίνει περιθώρια στον φονέα να μετανοήσει -και δεν είναι καθόλου σπάνιο φονείς να έχουν μετανοή­σει- αλλά αυτός που αυτοκτονεί δεν έχει περιθώρια να μετανοήσει. Διότι πρώτα πρέπει να κάνουμε την κακή πράξη και μετά πρέπει να μετανοήσουμε· αλλά στην αυτοκτονία δεν υπάρχουν τέτοια περιθώρια, διό­τι κάνοντας την τελική πράξη φύγαμε από την παρού­σα ζωή· άρα δεν έχουμε την δυνατότητα να μετανοή­σουμε. Έτσι αυτός που αυτοκτονεί φεύγει με το βαρύ αμάρτημα του φόνου του σώματός του, της υπάρξεως του.

Τρίτον, έχουμε την έκτρωση.
 Η έκτρωση είναι φόνος είναι φόνος εκ προμελέτης. 
Μπορεί βεβαίως να έχουμε και τον φόνο εδώ τον ακούσιο, όπως είναι η α­ποβολή του εμβρύου. Να οδύρεται η μητέρα -που εν πάση περιπτώσει μπορεί κάποτε και να φταίει, μπορεί και να μη φταίει· αυτό εξετάζεται- αλλά η έκτρωση δεν είναι παρά ο θεληματικός φόνος του εμβρύου. Και το τραγικό, η τραγική ειρωνεία θα έλεγα, είναι ότι ο εικοστός αιώνας ονομάστηκε αιώνας του παιδιού... και ταυτόχρονα στον εικοστό αιώνα η έκτρωση, ο φό­νος του παιδιού, έχει γίνει ολόκληρη επιστήμη και τεχνική! Αυτό είναι μία καθαρή ανθρώπινη υποκρι­σία.

Τέταρτον, έχουμε την ευθανασία. 
Όπως θα γνωρί­ζετε, είναι πολύ επίκαιρο θέμα αυτό. Ευθανασία ση­μαίνει ότι εκείνος που θεωρείται ανίατα άρρωστος κά­ποτε ζητάει ο ίδιος να τον φονεύσουν (οπότε είναι υ­πεύθυνος και αυτός, γιατί δεν μπορούμε να πούμε ότι πρώτα θα ζητήσει συγγνώμην, μετά θα πάει να εξομο­λογηθεί, κι έπειτα θα πει «τώρα σκοτώστε με»!... συ­νεπώς είναι στην κατηγορία του αυτοκτονούντος εκεί­νος που ζητάει την ευθανασία) ή δεν γνωρίζει ο ανία­τα άρρωστος το θέμα αυτό, αλλά προβαίνουν σε ευθα­νασία οι συγγενείς με τον γιατρό· κάνουν ένα κάτι, μία ένεση ή ό,τι άλλο, και τελικά φονεύουν τον άν­θρωπο.
Αυτό είναι φοβερό! Διότι, αγαπητοί μου, αν ξέρω ότι σήμερα υπάρχουν κλέφτες και δολοφόνοι, κλειδώ­νω τις πόρτες μου και τα παράθυρα μου, κλειδώνω δι­πλά και τριπλά, και φυλάγομαι μέσα στο σπίτι μου. Αν υποτεθεί όμως ότι την ευθανασία θα μου την προ­καλέσει ο γιατρός που με παρακολουθεί και με θερα­πεύει, ότι θα την προκαλέσει την ευθανασία το παιδί μου, ο άνδρας μου, η γυναίκα μου, δηλαδή οι οικείοι μου προκαλέσουν την ευθανασία, τότε πώς μπορώ να φυλαχτώ; Αυτό πια θα είναι ένας αληθινός τρόμος των ανιάτως ασθενούντων, αλλά και των ηλικιωμένων ανθρώπων! Και μια μέρα -είναι παρά πολύ κοντά αυ­τό για πάρα-πάρα πολλούς λόγους- όταν οι ηλικιωμέ­νοι πηγαίνουν στα νοσοκομεία, θα τους γίνεται πολύ ωραία η ευθανασία· θα προκαλείται ο θάνατος με τον τρόπο αυτό. Όποτε ο ηλικιωμένος πια θα λέει: «Δεν τολμώ να πάω στο νοσοκομείο, δεν θέλω· άστε με να πεθάνω εδώ»· ή ακόμη, αν φοβάται τους συγγενείς του -δεν ξέρω... τι να φανταστώ!- μπορεί να πάει σ' ένα δωμάτιο ξενοδοχείου και να πει: «Όσο ζήσω θα μείνω εδώ, κι ό,τι γίνει. Αν πάω σε νοσοκομείο, θα με σκοτώσουν με τον τρόπο αυτό. Πλέον ο γιατρός εί­ναι κίνδυνός μου, οι συγγενείς είναι κίνδυνός μου, αυ­τή η ίδια η πολιτεία είναι κίνδυνός μου!». Αντιλαμβά­νεστε, αγαπητοί μου, που βρισκόμαστε;

Ακόμη, πέμπτον, είναι ο πόλεμος. Ο πόλεμος!
Στον πόλεμο κανείς σκοτώνει· γίνεται και εκεί ο φό­νος. Θα μου πείτε: «Μπορεί να δικαιολογείται ο φό­νος αυτός;». Ναι, αλλά δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να εξομολογηθείς, εάν γνωρίζεις ότι σκότωσες. Όπως α­κόμη, όπως λέει ο μέγας Βασίλειος, εάν θέλεις να γί­νεις ιερέας και γνωρίζεις ότι σκότωσες στον πόλεμο, δεν μπορείς να γίνεις ιερέας" είναι κώλυμα.

Έχουμε όμως και μια άλλη περίπτωση, έκτη: τον έμμεσο φόνο. 
Τι νομίζετε πώς είναι το τσιγάρο;
 Σκο­τώνει τον άνθρωπο· του αφαιρεί χρόνια ζωής. 
Αφού λοιπόν του αφαιρεί χρόνια ζωής, κι αυτό δεν είναι έ'να στοιχείο φόνου; Τα ναρκωτικά επίσης τι νομίζετε ότι είναι; Όταν πάρεις υπερβολική δόση, δεν πεθαί­νεις; Δεν είναι και αυτό μία αυτοκτονία, έστω κι αν δεν ήθελες να αυτοκτονήσεις; Αλλά και το ότι τα χρόνια της ζωής σου λιγοστεύουν, αυτό δεν είναι μέ­σα στην εντολή «ου φονεύσεις»;

Κατόπιν, έβδομο, είναι και η νοθεία. 
Εκείνοι που νοθεύουν τα φάρμακα ή τα τρόφιμα, 
και έτσι παθαί­νουν ζημιά οι άνθρωποι στον οργανισμό τους 
είναι ένοχοι φόνου.
 Δεν θυμάστε πριν από λίγα χρόνια, όταν κάποιοι στην Ισπανία νόθευσαν το λάδι για να έχου­νε κάποιο διάφορο, κάποιο κέρδος, και πέθαναν πολ­λοί άνθρωποι τρώγοντας το λάδι στο φαγητό τους; Φοβερό πράγμα αυτό!

Ακόμη, όγδοον, είναι οι μολυσμένες ή οι αλλοιω­μένες τροφές 
που προσφέρονται, και μπορεί να πά­θουν κακό 
ή να πάθουν ζημία στην υγεία τους οι άν­θρωποι ή και να πεθάνουν. 
Όσο για το μολυσμένο πε­ριβάλλον, αυτό πια είναι μία ευθύνη ομαδική, με τα εργοστάσια, με τα καυσαέρια, όλα αυτά, που ελαττώ­νουν τη ζωή του ανθρώπου.

Είναι ακόμη και η υπερκόπωση, ένατον, 
και η σω­ματική και η πνευματική· 
όταν κανείς κουράζεται υ­περβολικά,
 και μπορεί να φθάσει να πεθάνει.

Επίσης είναι και η γαστριμαργία, δέκατον· που μπορεί κανείς να πεθάνει όταν φάει υπερβολικά· ή ό­ταν τρώγει κατά τρόπο τέτοιον που λιγοστεύει τη ζωή του. Λέγεται ότι το μαχαιροπήρουνο, δηλαδή η γα­στριμαργία, σκοτώνει περισσότερους απ’ όσους σκο­τώνει ένας παγκόσμιος πόλεμος!

Ακόμη είναι και τα σπορ, ενδέκατον, με τα οποία σπορ επιδιώκεται το ρεκόρ· και γίνεται μία υπερέντα­ση του οργανισμού, με κίνδυνο να σπάσει ο άνθρωπος και να πεθάνει ή να λιγοστέψει η ζωή του.


Ακόμα και η μόδα, αγαπητοί μου, 

που με τα καλ­λυντικά και το αδυνάτισμα
 ζητάει πράγματα τα οποία τελικά αποβαίνουν
 σε ζημία του ίδιου του ανθρώπου.

Μία πολύ γνωστή μου κυρία πήγε στο κομμωτή­ριο, έφτιαξε τα μαλλιά της, και γύρισε σπίτι της και έβαλε τηγάνι για να τηγανίσει κάτι. Άλλα, είναι γνω­στό, στα κομμωτήρια βάζουν στο κεφάλι δηλητήρια για να φτιάξουν τα κατσαρά μαλλιά η ό,τι άλλο, και το δηλητήριο αυτό -δεν ξέρω πώς· ίσως έπεσε περισ­σότερο- πέρασε από την επιδερμίδα στον εγκέφαλο. Αγαπητοί μου, εκεί που τηγάνιζε τα ψάρια, έπεσε νε­κρή. Ήταν από το φάρμακο που πριν από λίγη ώρα είχε βάλει στο κεφάλι της για να φτιάξει τα μαλλιά της!

Έχουμε όμως και τον θάνατο της ψυχής· εδώ εί­ναι γενικώς τα πάθη. 
Τα πάθη δεν σκοτώνουν μόνο τον άλλο άνθρωπο, αλλά και εκείνον που φέρει τα πά­θη. Η οργή σκοτώνει τον άλλο, αλλά σκοτώνει και ε­κείνον που έχει την οργή· διότι ένας άνθρωπος που οργίζεται δεν είναι δυνατόν ποτέ να έχει μία καλή υ­γεία. Ακόμη, όταν κυριαρχείται κανείς από το πάθος του φθόνου, του μίσους, της μνησικακίας, μπορεί να σκοτώσει, αλλά προπαντός και να σκοτωθεί. Ο άν­θρωπος ο φθονερός, αγαπητοί μου, είναι φοβερό πράγμα. Λέμε έναν άνθρωπο ο οποίος είναι φθονερός και είναι κίτρινος, και του λέμε: «Α, κιτρινιάρη... σ' έφαγε η ζήλια!». Το λέμε αυτό· γιατί έχουμε διαπιστώ­σει ότι τα πάθη αυτά σκοτώνουν τον φορέα τους.
Ακόμα είναι και η συκοφαντία, που μπορεί να σκοτώσει την ανθρώπινη ψυχή.
Να πει κανείς κάτι για έναν άλλο, και αυτό να του σκοτώσει την τιμή του 
και την υπόληψη του.
Αλλά είναι και τα σκάνδαλα, και τα ηθικά και τα σκάνδαλα της πίστεως. Ο Κύριος είπε: «ος δ' αν σκανδαλίση ένα των μικρών τούτων των πιστευόντων εις εμέ, συμφέρει αυτώ ίνα κρεμασθή μύλος ονικός εις τον τράχηλον αυτού και καταποντισθή εν τω πελάγει της θαλάσσης»[6]. Δηλαδή: αυτός που σκανδαλίζει έ­στω έναν απλό άνθρωπο που πιστεύει στ' όνομα μου, συμφέρει να αυτοκτονήσει, διότι η τιμωρία του θα εί­ναι μικρότερη. Καλύτερα να βάλει μυλόπετρα στον λαιμό του και να φουντάρει στη θάλασσα, λέει, παρά να σκανδαλίσει και σκοτώσει την ψυχή ενός ανθρώ­που!...  
Θα με ρωτήσετε: «Πώς σκοτώνεται η ψυχή ενός ανθρώπου;».   

Συγκεκριμένα, αυτό που είπε ο Κύριος: όταν κά­ποιος πει εναντίον της θεανθρώπινης φύσεως του Χρι­στού, και τον άλλο τον σκανδαλίσει και τον βγάλει α­πό τον χώρο της Πίστεως, ή τον σκανδαλίσει με ηθι­κό τρόπο, δηλαδή τον ρίξει στην αμαρτία, στην ανηθικότητα ή σε ό,τι άλλο. Είναι ακόμη τα αθεϊστικά βι­βλία και τα πορνικά βιβλία, αγαπητοί μου· τα μεν σκοτώνουν την ψυχή ως προς την απιστία, τα δε ως προς την αμαρτία. Και τέλος είναι ο κινηματογράφος, είναι το θέατρο, είναι η τηλεόραση. Όλα αυτά είναι ψυχοκτόνα· ψυχοκτόνα πράγματα! σκοτώνουν την αν­θρώπινη ψυχή! Και εκείνοι που τα παρασκευάζουν για την ανθρωπότητα, αυτοί είναι φονιάδες των αν­θρώπινων ψυχών.

Αν καταλάβαμε, τα αίτια του φόνου είναι: πρώτα το κακώς νοούμενο συμφέρον και μετά ο θυμός· αυτά τα δύο. Προσέξτε: το κακώς νοούμενο συμφέρον! θέ­λετε με τη νοθεία, θέλετε με την πώληση και διάδοση αθεϊστικών ή πορνικών βιβλίων, θέλετε με την διοχέ­τευση βρώμικων πραγμάτων, εκπομπών, μέσω της τη­λεοράσεως και του ραδιοφώνου; Σε όλα αυτά κυριαρ­χεί το συμφέρον. Είτε ατομικό είτε ομαδικό, πάντως το συμφέρον! Αν ξέρατε, αγαπητοί μου, αυτό το συμ­φέρον, το κακώς νοούμενο συμφέρον, πόσο συντελεί στον φόνο ψυχών και σωμάτων!...
Αλλά είναι και ο θυμός, η οργή. «Εάν μπορείς, λέει ο άγιος Πατήρ, ο άγιος Γρηγόριος, εάν μπορείς να ξεριζώσεις το κακό "προ ριζών", από τη ρίζα, α­φού έχεις την αρετή της πραότητος. Αφού έχεις την αρετή της πραότητος, είσαι ευτυχής. Εάν δεν μπορείς να μείνεις αόργητος, χωρίς οργή, τότε να έχεις αυτομεμψία και να μετανοείς απέναντι στον Θεό και στον πλησίον σου που τον κακοποίησες. Γιατί αυτός που μετανοεί στην αρχή του κακού, δεν φθάνει στην ολο­κλήρωση του κακού». Μόλις θυμώσω και μετανοήσω, τότε δεν ολοκληρώνω το κακό, διότι το τέλος, το άλ­λο άκρο του θυμού, πιθανότατα είναι ο φόνος.
Ο Κύριος, αγαπητοί μου, είπε: «Εγώ δε λέγω υμίν ότι πας ο οργιζόμενος τω αδελφώ αυτού εική ένο­χος έσται τη κρίσει» [7]. Εάν χωρίς λόγο, λέει, οργίζε­ται κανείς εναντίον του αδελφού του, τότε είναι ένο­χος στην Κρίση. Ένοχος! Πότε; Όταν οργίζεται. Διότι ο Κύριος, όπως την επιθυμία την θεωρεί την αι­τία της μοιχείας και θεωρεί κάποιον μοιχό εάν επιθύ­μησε ανήθικα, έτσι ως αιτία του φόνου θεωρεί την ορ­γή. Γι' αυτό, για να σώσει τον άνθρωπο να μην φθά­σει σ' αυτές τις ακραίες καταστάσεις λέει: «Δεν θα οργισθείς». «Ακούσατε, λέει, τον παλιό καιρό, τον αρ­χαίο καιρό, ου φονεύσεις· εγώ σας λέω δεν πρέπει να οργισθείς, διότι η οργή είναι η αιτία του κακού, η αι­τία του φόνου».
Όπως αντιλαμβανόμαστε, αγαπητοί μου, 
όλοι εί­μαστε ένοχοι απέναντι στην εντολή «ου φονεύσεις».
 Δεν βρήκατε πουθενά 
τον εαυτό σας σε όσα είπαμε;
 Ε­γώ τον έχω βρει· σε πολλά σημεία. 
Πού είναι εκείνοι που λένε 
«Δεν έκλεψα! Δεν σκότωσα!»;
 Για ψάξε να δεις τι σκότωσες,
 και κατόπιν να λες
 «Δεν έκλεψα!» και «Δεν σκότωσα!».

απόσπασμα από το βιβλίο:
π. Αθανασίου Μυτιληναίου
ΣΚΕΨΟΥ ΤΟ ΣΠΛΑΧΝΟ ΣΟΥ

Αποσπάσματα απομαγνωτοφωνημένων ομιλιών



Ολόκληρο το βιβλίο σε ηλεκτρονική μορφή: ΕΔΩ!!

πηγή :impantokratoros.