Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2015

Η σημασία του παραδείγματος...( και ένα ''άσχετο'' βιντεάκι)






Η σημασία του παραδείγματος είναι τόσο μεγάλη..
που έχουν ασχοληθεί με αυτό το θέμα
 πολλοί και διαφορετικοί τομείς..
..ψυχολογία..θρησκεία...παιδαγωγική...

 via


Το απίστευτο είναι πως 
κάποια βιώματα
 επηρεάζουν 
τόσο τις μελλοντικές επιλογές μας...
όσο και ...
τις αντοχές μας!!!






Πριν λίγο καιρό έπεσε το μάτι μου
 στο παρακάτω βίντεο...
Πρόκειται για ένα βίντεο
 από αμερικάνικο κανάλι..
όπου η κοπέλα που παντρεύεται 
είναι η έκτη στην σειρά από 19 παιδιά..


Δεν πρόκειται για ορθόδοξους...
ούτε ορθόδοξο γάμο..
αλλά αυτό δεν μειώνει την σημασία
 του παραδείγματος
όπως το εκ λάβαμε εμείς..!





Στην συνέντευξη λοιπόν ρωτάνε την κοπέλα 
πόσα παιδιά θα ήθελε  να κάνει..
και απαντά πως
 φυσικά θα ήθελε μεγάλη οικογένεια..
...με 6..η 8 ...η και 10 παιδιά!!

αλλά δεν είναι σίγουρη αν θα μπορούσε
 να αντεπεξέλθει σε 20.. 
(19 είχαν οι γονείς της)


Και ρωτάμε εμείς τώρα:

Πόσοι από εμάς θεωρούμε πως μπορούμε άνετα να διαχειριστούμε 6-8 ή και 10 παιδιά??

Πως αυτά τα νούμερα είναι 
μέσα στις δυνατότητες μας..
και απλά να προβληματιζόμαστε 
λίγο για το ''από κει και πέρα..''


Ένα ''άσχετο''  βιντεάκι 
..εμάς μας έβαλε σε σκέψεις!!!

Εσάς??







Αν κάποιος θέλει να ακούσει ο ίδιος τα παραπάνω..
πάτε στον παρακάτω σύνδεσμο ..στο 8:35






Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 2015

Keep Calm...We're Having A Baby!!!!








Δεν ξέρω πόσες μανούλες το έχουν αντιμετωπίσει...
μάλλον όχι στο πρώτο ή δεύτερο παιδάκι..
κάποιες ίσως στο τρίτο...
Αλλά η πλειοψηφία από εκεί και πέρα!!!



Είναι ''κοινωνικά αποδεκτό'' να έχεις 2 παιδιά..
είναι πλέον όρος ''σεβαστός'' 
το να είσαι τρίτεκνος..
είσαι άλλωστε ο πολύτεκνος 
της εποχής μας!!

Όμως από εκεί και πέρα τα πράγματα αλλάζουν!!

***

Μα πως είναι δυνατόν στις εποχές που ζούμε..
...με κοινωνική και οικονομική (κυρίως) κρίση...
να είσαι τόσο ανεύθυνος...
που να αποφασίζεις να φέρεις
 στον κόσμο και άλλα παιδιά?!

Γιατί ...για να πεινάσουν??
Πως θα τα ζήσεις??
Πως θα τα μορφώσεις??
Και δραστηριότητες???..
...δεν θα τους παρέχεις τίποτα?
τόσο ''άχρηστος'' γονιός?

Πως θα μεγαλώσεις τα παιδιά σου χωρίς 
κολυμβητήριο ..μπαλέτο..καράτε...
..μπάσκετ..ποδόσφαιρο...βόλεϊ ...ξένες γλώσσες...
...θεατρικό παιχνίδι....μαθήματα ζωγραφικής...
...μουσικής....χορού...


Και μην μου πεις πως θα επιλέξεις ένα από όλα?
Την ώρα που όλοι οι φίλοι τους 
θα παρακολουθούν
 τουλάχιστον 2-3 από αυτά!!

Για να μην πω για τα ρούχα...τα παπούτσια..
Σαν να πεινάνε θα κυκλοφορούν τα παιδιά σου?

Και τώρα που είπα πεινάνε...τι θα τα ταΐζεις?
Ξέρεις πόσο κοστίζει το κρέας...΄
η θα τα ταΐζεις όλο όσπρια όπως οι γιαγιάδες?

Κάποτε κάνανε παιδιά γιατί είχαν ανάγκη
 από εργατικά χέρια..
τον εαυτό τους σκέφτονταν πάλι..
και μεγαλώνανε μόνα τους..στα χωράφια...

Αλλάξανε οι εποχές!!
Σύνελθε και εσύ!!

Ναι εσύ που θες να γίνεις πολύτεκνος!!

Δεν βλέπεις πως και η πολιτεία προσπαθεί 
να σε κάνει να το καταλάβεις.
..φορολογώντας τα παιδιά..
..και κόβοντας επιδόματα..??

Τελικά είσαι πολύ εγωιστής να θες 
να κάνεις συνέχεια παιδιά!!

Ένιωσες την μητρότητα μία...δύο...ε..
μετά είναι πλεονεξία..



Τί??? θέλεις και άλλο για να πιστείς??



Ε λοιπόν και εμείς!!!!!!!!

Όχι δεν μας φτάνουν
 όλα τα παραπάνω που 
έχουν γίνει 
η καραμέλα της εποχής...


Δεν μας φτάνουν!


Υπάρχει κάτι ανώτερο...
το θέλημά Του!

Η αρχική προτροπή Του μόλις ο άνθρωπος
 εγκατέλειψε τον παράδεισο..

Αυξάνεσθαι και Πληθύνεσθαι ...
και κατακυριεύσετε την γη...


Δεν θα απολογούμαστε συνέχεια ...

Όποιος δεν θέλει να ακούει για άλλα παιδιά..
ας κρατήσει την ψυχραιμία του...
ας καταπιεί τα σχόλια που 
ίσως αναστατώνουν  ή πληγώνουν..

Ας  τα κρατήσει για τον εαυτό του!!!
Ω...Ναι!!

Για τον εαυτό του!!!





Δεν θα αναλύσουμε όλα τα επιχειρήματα 
που αντικρούουν την παραπάνω λογική...
ενάντια των παιδιών..
...όχι τώρα τουλάχιστον!!

Οι συνειδητά πολύτεκνοι καταλαβαίνουν.
.. τα ξέρουν...τα νοιώθουν...τα ζουν..!!

Δεν έχει σημασία αν έχεις ένα...δύο ..'η δώδεκα παιδιά..
αν αυτά είναι που σου έστειλε ο Θεός!!

Άλλη η ψυχολογία του να έχεις 2 ...3...4..
επειδή το έχεις επιλέξει...
και άλλη γιατί τόσο σου δόθηκαν..

Η αλήθεια είναι πως είσαι πιο ήρεμος 
αν ξέρεις πως αυτό είναι το θέλημά Του!!

Όμως ..όπως ζούμε στην εποχή του 
αντιρατσισμού...
εθνικισμού...
πανθρησκείας...
και γενικά δεν κάνει να κρίνουμε 
κάθε τι διαφορετικό...

.....

έτσι λοιπόν 
σταματήστε να ασχολείστε
 και με τους πολύτεκνους..
αν δεν το κάνετε με θετικό τρόπο!


Και αν λυπάστε κάποιους
 επειδή κάνουν παιδιά...
και δεν ''ζουν την ζωή τους''


Σκεφτείτε ότι και αυτοί μπορεί 
να λυπούνται εσάς..
που δεν έχετε ανακαλύψει το 
νόημα της ζωής ....
όπως το ζούνε αυτοί!




*****


πάντα με φιλική διάθεση από:



Διαβάστε επίσης:














Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2015

Η κυρα-Σαρακοστή - βιβλιοπαρουσίαση για τους μικρούς μας φίλους!



Η Κυρά Σαρακοστή έφτασε...
και ποιος ο καλύτερος τρόπος να μυηθεί ένα παιδάκι ..
στο αληθινό νόημα αυτών των ημερών..

από ένα βιβλίο..
με προσεγμένο περιεχόμενο..
χαρούμενη εικονογράφηση ...
και κυρίως..
χειροτεχνίες...
παιχνίδια...
και ζωγραφιές!!!



*****


 Για πάρτε μια ιδέα...






εδώ..




και εδώ.....








Και η μανούλα που σηκώνει το παιδάκι της
 να προσκυνήσει το σταυρό...

εικόνες που λείπουν από τα σημερινά σχολικά βιβλία..
με την αγάπη και την αθωότητα 
των παλιών αναγνωστικών..




εικόνες για να''τυπωθούν'' στην καρδούλα τους....


*****


Και το πρωτότυπο εξώφυλλο...
κομμένο στο σχήμα της Κυρα-Σαρακοστής.. 





Το υπέροχο αυτό βιβλίο μπορείτε
 να αγοράσετε απευθείας ΕΔΩ!!





επιμέλεια βιβλιοπαρουσίασης:Όταν ο Θεός στέλνει ένα παιδί...

Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2015

Η πίστη προηγείται του θαύματος!! ....


Θαύματα και πίστη 






















Είχε πολύτεκνη οικογένεια.
 Ο σύζυγός της, αυτή και έξι παιδιά.
 Σύνολον οκτώ. 
Ο μικρότερός της γιός, ο Γιωργάκης, 
που ήτο τότε ετών δώδεκα,
 προσεβλήθηκε από καλπάζουσα 
λευχαιμία. 
Ξέχασα να σας πω ότι κατήγοντο από μια κωμόπολη που ευρίσκετο 
στα σύνορα μεταξύ Αρκαδίας και Μεσσηνίας.

Μόλις αρρώστησε το παιδί οι γιατροί από την Καλαμάτα, 
συνέστησαν αμέσως να έλθει στο αντικαρκινικό νοσοκομείο του Μεταξά. 
Ήταν τότε το έτος 1970. Έτσι το έφεραν στο 
νοσοκομείο.

Ύστερα από λίγες μέρες είπαν οι γιατροί στους γονείς
 ότι το παιδί σε δυο τρεις μέρες θα πεθάνει. 
Είχε ήδη πέσει σε κώμα.
 Αμέσως εκείνη η ευλογημένη μάνα, σε συνεννόηση με 
τον άντρα της και τα δυο της τα παιδιά τα πιο μεγάλα, 
που ήταν εικοσιτριών και εικοσιπέντε ετών,
 πήραν την απόφαση να πάρουν το παιδί τους.
 Υπέγραψαν, πήραν εξιτήριο, και
με πολλή προσευχή μετέφεραν το παιδί τους που 
εξακολουθούσε να ήταν σε κώμα, 
στο χωριό τους.

Έκαναν μια σύσκεψη όλοι μαζί, και πήραν μια καταπληκτική απόφαση
 που φανέρωνε και την μεγάλη τους πίστη.

Σ' ένα μικρό βουνό, απέναντι από την κωμόπολη, 
στην κορφή του ήταν κτισμένο ένα ερημοκκλήσι 
της Θείας Μεταμορφώσεως
. Εκεί λοιπόν μετέφεραν το παιδί τους. 
Το ξάπλωσαν μπροστά στο τέμπλο κ
αι κάτω από τις εικόνες της Μεταμορφώσεως και της Παναγίας.
 Η εικόνα πάντοτε του Αγίου που γιορτάζει ένας ναός, 
ή είναι αφιερωμένο σε μια εορτή 
Θεομητορική ή Δεσποτική, είναι πάντοτε όπως βλέπω εγώ,
 όπως είμαι εγώ δεξιά μου, και όπως βλέπετε εσείς αριστερά,
 δίπλα στην Παναγία δηλαδή, ήταν η εικόνα της 
Μεταμορφώσεως και εδώ μπροστά που βρίσκονται τα παιδιά, 
ξάπλωσαν το δικό τους το παιδάκι. Έβαλαν λοιπόν ένα στρωματάκι
 και το σκέπασαν με δυο τρεις κουβέρτες. 
Και άρχισαν και οι οκτώ νηστεία,
 αγρυπνία και προσευχή με πίστη. Νηστεία με τελεία ασιτία. 
Χωρίς ψωμί, χωρίς φαΐ, χωρίς νερό.

Υπήρχε στο Αναλόγιο ένα παλιό Ωρολόγιο. 
-μου φέρνετε παρακαλώ ένα Ωρολόγιο- και το Μηναίο του Αυγούστου,
 διότι μόνον αυτό χρειάζετο, αφού και το παρεκκλήσι ήταν 
αφιερωμένο στην εορτή τη μεγάλη, τη Δεσποτική, 
της Θείας Μεταμορφώσεως του Κυρίου.

Προσευχή λοιπόν όλο το εικοσιτετράωρο, την ημέρα όλοι μαζί
 και το βράδυ με βάρδιες, δύο δύο ή ένας ένας.
 Διάβαζαν τα γράμματα της έκτης Αυγούστου, δηλαδή της εορτής της 
Μεταμορφώσεως, του Εσπερινού και του Όρθρου,
 και το Ωρολόγιον ολόκληρο από την αρχή μέχρι το τέλος, αυτό το βιβλίο δηλαδή,
 το χοντρό που βλέπετε. Το άρχιζαν απ' την αρχή και το τελείωναν.
 Και όταν το τελείωναν πάλι από την αρχή.
 Μέχρι το τέλος και πάλι από την αρχή μέχρι το τέλος και ούτω κάθε εξής.

Τις πρώτες μέρες άντεξαν τα τρία τους παιδιά, 
ετών δεκατεσσάρων, δεκαεπτά και δεκαεννιά, 
και από την τετάρτη ημέρα άρχισαν να πίνουν μόνο νερό 
από μια παρακείμενη πηγή. 
Οι γονείς και τα δυο μεγάλα αδέλφια κράτησαν την τελεία αποχή.
 Στο τέλος κάθε προσευχής ζητούσαν από 
τον φιλάνθρωπο Κύριο και από
 τα μητρικά σπλάχνα της Υπεραγίας 
Θεοτόκου να κάμουν το θαύμα τους.

Η νηστεία, η προσευχή, η αγρυπνία, τα δάκρυα της μετανοίας,
 -προσέξτε τι μου είπε, δάκρυα μετανοίας έριχναν- 
ομολογούσαν εις τον Θεόν και εις την Παναγία ότι ήσαν 
αμαρτωλοί και ότι εξαιτίας της αμαρτίας των 
αρρώστησε το παιδί τους,
 και η ζωντανή πίστις, ήσαν συνεχείς 
και ακλόνητες καταστάσεις μέσα στην καρδιά τους.

Την εβδόμη νύχτα, την ώρα που διάβαζαν τον Όρθρο, 
της έκτης Αυγούστου, της εορτής δηλαδή της Μεταμορφώσεως,
 και ήσαν όλοι ξυπνητοί εκτός από το δωδεκάχρονο αγόρι, 
που εξακολουθούσε να ευρίσκετο σε κώμα,
ξαφνικά φωτίστηκε όλο το εκκλησάκι
 με ένα φως υπερκόσμιο. Πιο φωτεινό και πιο λαμπερό
 και από αυτόν τον ήλιο.
 Βουβάθηκαν όλοι τους από την έκπληξη και τον θαυμασμό,
 ενώ συγχρόνως τα μάτια τους ήσαν στραμμένα 
στην εικόνα της Θείας Μεταμορφώσεως.
 Και τότε εντελώς απροσδόκητα, βγήκε μια 
ολόλαμπρη ακτίνα, μια φοβερή αστραπή,
 η οποία έπεσε πάνω στο ξαπλωμένο παιδί.

Αυτό το γεγονός, ζήτημα μου είπε η ευλογημένη 
αυτή μητέρα αν κράτησε δέκα δευτερόλεπτα. 
Ξανάγινε σκοτάδι με μοναδικό φως το φως απ' τα καντήλια, 
και τα κεριά που 
κρατούσαν για το διάβασμα.

Και τότε ακούστηκε η φωνή του αρρώστου παιδιού να φωνάζει
 «Μαμά, μπαμπά, που είστε;»

Έτρεξαν αμέσως κοντά του και κλαίγοντας το αγκάλιασαν.

«Διψώ», ψιθύρισε, «διψώ». «Πεινάω».

Το παιδί συνήλθε. Έγινε τελείως καλά. 


Ο Θεός έκαμε το θαύμα του.

Ευλογημένοι τέτοιοι γονείς που παίρνουν τέτοιες αποφάσεις ηρωικές.
Ευλογημένα και τέτοια αδέλφια που συνακολουθούν τέτοιους γονείς.
Ευλογημένη οικογένεια.

Ήπιαν όλοι τους λίγο νερό, λίγο ψωμάκι πολύ λίγο, 
ένα τέταρτο της φετούλας για να συνέλθουν λίγο.

Το πρωί κατέβηκαν στο χωριό δοξάζοντας το Θεό, 
φροντίζοντας πλέον για την πλήρη αποκατάσταση της υγείας του παιδιού.

Την άλλη μέρα όμως οι γονείς, είπαν στα παιδιά τους το εξής:
«Φροντίστε σεις το Γιωργάκη, και μείς θα επιστρέψουμε 
στο εκκλησάκι της Μεταμορφώσεως,
 για να ευχαριστήσουμε το Θεό, 
για ένα ακόμα τριήμερο με τελεία και πάλι ασιτία.

Και έτσι έγινε. Θυμάστε τους δέκα λεπρούς; 
Ο ένας επέστρεψε από τους θεραπευμένους 
για να ευχαριστήσει τον Κύριο.

 Ο ένας.!!

Στα δύο χρόνια που είχαν περάσει από τότε, το παιδί τους ήταν, 
έγινε τελείως καλά, υγιέστατο, χωρίς ίχνος της φοβερής εκείνης
 αρρώστιας του καρκίνου του αίματος, που λέγεται 
λευχαιμία.



Κηρύγματα του πατρός Στεφάνου
Πηγή: 1myblog.pblogs.gr