Τετάρτη 10 Αυγούστου 2016

-Που δεν θα έψαχνες ποτέ??





Στην αρχή του χρόνου 
συγκεντρώθηκαν τα ταγκαλάκια, 
όπως τα αποκαλούσε ο γέροντας Παϊσιος, 
και αποφάσισαν να κάνουν μια φάρσα με τους ανθρώπους. 
Ένα από αυτά είπε:

-Τι θα λέγατε να κάναμε λίγη «πλάκα» με τους ανθρώπους, 
αφαιρώντας τους κάτι;


-Και τι μπορούμε να τους αφαιρέσουμε; είπε κάποιο άλλο. 

Μετά από πολλή σκέψη το πιο μικρό είπε: 

Ας τους πάρουμε την ευτυχία. 

Το πρόβλημα όμως είναι πού να την κρύψουμε, 
ώστε να μην τη βρούνε.

Κάποιο πρότεινε: 
Να την κρύψουμε στην κορυφή 
του ψηλότερου βουνού του κόσμου.


-Όχι. Είπε κάποιο άλλο. 
Οι άνθρωποι διαθέτουν τεράστια δύναμη. 
Κάποιος θα μπορούσε να πάει να τη βρει 
και τότε όλοι θα μπορούσαν να ξέρουν 
πού να την αναζητήσουν.


-Τότε να την κρύψουμε στο βυθό της θάλασσας, 
πρότεινε ένα άλλο ταγκαλάκι.


Όχι, έχουν υπερσύγχρονα υποβρύχια 
και πολύ σύντομα θα τη βρούνε, αντέτεινε το πρώτο.


-Να τη φυγαδέψουμε σε ένα μακρινό πλανήτη, 
πρότειναν εν χορώ κάποια άλλα.

-Τα διαστημόπλοια πάνε κι έρχονται στο διάστημα. 
Θα την ανακαλύψουν και θα επαίρονται 
και θα αλαλάζουν ως νέοι μαραθωνοδρόμοι…


Ένα ταγκαλάκι καθόταν σιωπηλό, 
ακούγοντας προσεκτικά και αναλύοντας 
σοβαρά κάθε πρόταση.


-Νομίζω, είπε στοχαστικά,
 υπάρχει ένας χώρος τον οποίο 
οι άνθρωποι ποτέ δεν θα τον ψάξουν.


Όλα ξαφνιάστηκαν, αλληλοκοιτάχτηκαν 
και ρώτησαν ταυτόχρονα.


-Πού δεν θα ψάξουν;



Διαβάστε την συνέχεια ΕΔΩ!!




Δευτέρα 8 Αυγούστου 2016

...τότε θα ήσουν ο ίδιος άνθρωπος???



Είναι εύκολο να είσαι καλός χριστιανός..
και πιστός....και εξαιρετικός  
οταν όλα είναι καλά..









Είναι πιο εύκολο να αφήνεσαι στο θέλημά Του ..
όταν είσαι καλά στην υγεία σου..
όταν αντέχεις σωματικά και ψυχικά...
Ναι δυσκολεύεσαι αλλά
 γιατί να μην δεχτείς άλλο ένα παιδί...
άλλωστε είναι ευλογία...
Γιατί να μην προσεύχεσαι με τις ώρες..
να κάνεις μετάνοιες..
να πηγαίνεις σε ολονυχτίες...
αφού αντέχεις...

...σκέψου όμως να ήσουν άρρωστος..αδύναμος...

τότε θα ήσουν ο ίδιος άνθρωπος???




Είναι πιο εύκολο να αφεθείς στο θέλημά Του 
όταν όλα τα παιδιά που σου
 έχει εμπιστευτεί είναι υγιή.... 
σωματικά και ψυχικά...  
Άλλωστε παράλληλα με τις δυσκολίες 
της καθημερινότητας 
έχεις και μια κρυφή υπερηφάνεια ...
παρόλο που ξέρεις πως ''είναι του Θεού ''
 και όχι δικά σου ...
απλά στα εμπιστεύτηκε..  

...σκέψου όμως..
 να  είχες παιδί άρρωστο..
ανάπηρο..με ειδικές ανάγκες...
και αν δεν είχες μόνο ένα τέτοιο παιδί 
αλλά περισσότερα...
που ''τρώγαν'' πολύ από το χρόνο σου..
τότε θα υποδεχόσουν με την ίδια ευχαρίστηση 
κάθε νέα ευλογία...

τότε θα ήσουν ο ίδιος άνθρωπος???



Είναι πιο εύκολο να αφεθείς στο θέλημά Του...
όταν τα οικονομικά σου δεν σε έχουν προδώσει ως τώρα....σίγουρα είμαστε εν μέσω κρίσης ..
αλλά δεν έχεις πεινάσει ακόμη.... 
όλο και κάτι βρίσκεται...
και αν και μιλάμε για ευλογίες Του....
ξέρεις πως δεν έχεις πραγματικά βρεθεί
 στην μεγάλη ανάγκη...
(και ελπίζεις πως δεν θα βρεθείς ποτέ)... 
 άλλωστε ακολουθείς το θέλημά Του..
.Γιατί να σε ''αφήσει''?

...σκέψου όμως ...
σκέψου 
να μην είχες να ταΐσεις τα παιδιά σου...
να μην είχες ούτε ένα καρβέλι ψωμί...
ούτε δουλειά..ούτε ένα αβγουλάκι....
ένα κοτοπουλάκι...
αν η εκπλήρωση των βασικών σου
 αναγκών ήταν κάθε μέρα στην πρόνοια Του...


τότε θα ήσουν ο ίδιος άνθρωπος???




Είναι πιο εύκολο να αφεθείς στο θέλημά Του..
όταν έχεις γεννήσει μόνο φυσιολογικά...
εύκολα να υπερασπίζεσαι το φυσικό 
και φυσιολογικό τοκετό ....
όταν δεν έχεις περάσει από καισαρική...
και εύκολο να λες ''θα έκανα και άλλα δέκα..'' 


...σκέψου όμως ..
να είχες κάνει 3-4 -5 -6 καισαρικές...
όχι φυσικά από επιλογή...
σκέψου να είχες επιπλοκές..σκέψου τότε..
.δεν θα είχες άγχος σε κάθε νέα εγκυμοσύνη..?
θα υποδεχόσουν με την ίδια ανεμελιά
κάθε νέα ευλογία.??

τότε θα ήσουν ο ίδιος άνθρωπος???



Είναι πιο εύκολο να αφεθείς στο θέλημά Του..
όταν έχεις θηλάσει χωρίς δυσκολίες ...
όταν δε σε έχει προδώσει ο οργανισμός σου...
εύκολα κρίνεις τους άλλους που δεν αντέχουν..
εύκολα αισθάνεσαι κρυφή υπερηφάνεια 
που εσύ τα καταφέρνεις ...




.σκέψου όμως...
 να αδυνάτιζε ο οργανισμός σου...
να σου έπεφτε ο σίδηρος...οι αντοχές γενικά...
θα έκρινες με την ίδια ευκολία 
αυτούς που δεν άντεξαν..?

τότε θα ήσουν ο ίδιος άνθρωπος???



Είναι πιο εύκολο να αφεθείς στο θέλημά Του..
όταν έχεις μια έστω υποτυπώδη βοήθεια..
και ας μην λογίζεσαι σε αυτούς που έχουν ....
και ας σε καμαρώνουν όλοι ότι μόνος σου 
μεγαλώνεις τόσα παιδιά...


.σκέψου όμως... 
να μην είχες  κανέναν συγγενή
 κοντά..  ή φίλο καρδιακό  ..
να σου κρατήσει τα παιδιά 
σε μια ανάγκη...
σε κάτι έκτακτο..
να τρέξεις ένα άλλο παιδί στο 
νοσοκομείο για παράδειγμα..

τότε θα ήσουν ο ίδιος άνθρωπος???




Είναι πιο εύκολο να αφεθείς στο θέλημά Του..
όταν όλα είναι κατά βάθος καλά...
εύκολο και να κάνεις κήρυγμα...
και να γράφεις.
.και να λες ..και να πράττεις..
και να είσαι παράδειγμα..
και να κρίνεις ακόμη...

.σκέψου όμως... 
σκέψου στις δύσκολες στιγμές..
τις πραγματικά όμως δύσκολες...
θα μπορούσες να γράψεις?
θα μπορούσες να κάνεις κήρυγμα..
όχι με την κακή έννοια..
αλλά σαν μαρτυρία...θα μπορούσες?


τότε θα ήσουν ο ίδιος άνθρωπος???



...πάρτο τώρα από την ανάποδη....

Μην νομίζεις ότι δεν γυρίζει 
για όλους μας κάποτε..


Τότε να σε δω ...
...να με δω..
..να μας δω όλους μας...
τότε!!


γιατί έρχεται για όλους μας αυτή η στιγμή...
οι στιγμές..οι μήνες... τα χρόνια...





 Μα θα μου πείτε..
άμα ακολουθείς το θέλημά Του..
.Γιατί να σε ''αφήσει''?

Δεν σε αφήνει..

ΣΕ ΔΟΚΙΜΑΖΕΙ....

ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ...

ΣΕ ΕΞΕΤΆΖΕΙ...

Γιατί στα προγραμματισμένα διαγωνίσματα 
ήμασταν πάντα όλοι καλύτεροι..

 Στα Απροειδοποίητα?


τότε θα είσαι ο ίδιος άνθρωπος???







τροφή για σκέψη..
από : ''Όταν ο Θεός στέλνει ένα παιδί..."