Σάββατο 30 Αυγούστου 2014

- Θέλετε υπάκουα παιδιά? ...







Επισκόπου Αικατερινμπουργκ και Ιρμπιτσκ
ΕΙΡΗΝΑΙΟΥ


<<Ώσπερ γαρ δια της παρακοής του ενός ανθρώπου αμαρτωλοί κατεστάθησαν οι πολλοί, ούτω και δια της υπακοής του ενός δίκαιοι κατασθήσονατι οι πολλοί >>(ρωμ.5:19)

Δεν χρειάζεται να μιλήσουμε για την τεράστια σημασία της υπακοής στην ζωή των ανθρώπων γενικά. Το πόσο σπουδαία είναι, ιδιαίτερα στην αγωγή των παιδιών, το γνωρίζουν όλοι οι γονείς.Μπορούμε μάλιστα να πούμε, ότι όποιος κατόρθωσε να μάθει στα παιδιά του την υπακοή, έλυσε το πρόβλημα της αγωγής.



Η υπακοή είναι ένα δύσκολο ''φυτό'', που δεν μπορεί να αναπτυχθεί και να καρποφορήσει οπουδήποτε.Ευδοκιμεί μόνο εκεί που το έδαφος είναι κατάλληλο.
Ομως με θλίψη διαπιστώνουμε όλοι ότι σε πολλές οικογένειες τίποτα δεν ευνοεί την αγωγή υπακοής στα παιδιά.Τέτοιες είναι οι οικογένειες στις οποίες κυριαρχεί το <<φιλελεύθερο>> πνεύμα, η αμφισβήτηση η και περιφρόνηση κάθε νόμου - θείου ή ανθρώπινου -, η άρνηση κάθε αυθεντίας. Και τότε μόνον καταφεύγουν στο θείο ή ανθρώπινο νόμο, όταν θέλουν να υπερασπιστούν τα συμφέροντά τους.

Αν οι γονείς είναι δηλητηριασμένοι με ένα τέτοιο πνεύμα, είναι αδύνατον να ασκηθεί η αγωγή της υπακοής.
Όποιος θέλει να έχει υπάκουα παιδιά, πρέπει ο ίδιος να σέβεται κάθε αναγνωρισμένη αυθεντία, κάθε αρχή και νόμο. Τέτοιες αυθεντίες είναι ο Θεός, η Εκκλησία, η Πολιτεία.Και τέτοιοι νόμοι είναι οι νόμοι του Θεού, της Εκκλησίας, της Πολιτείας. 
Σεβόμαστε όμως πρώτα εμείς οι ίδιοι τις αυθεντίες και τους νόμους αυτούς??

Σε μερικές οικογένειες ο Θεός είναι το τελευταίο πρόσωπο στο οποίο δίνεται σημασία.Για αυτόν μιλάνε μόνο ύστερα από την ανάγνωση λ.χ. ενός βιβλίου, όπου εκθειάζεται η απιστία ή η άρνηση κάποιας αλήθειας του χριστιανισμού.
Σε τέτοια βιβλία η πίστη στον ζωντανό και προσωπικό Θεό θεωρείται κάτι σαν παραμύθι, κατάλληλο μόνο για γριές γυναίκες.
Πολλοί δεν αισθάνονται καμία ανάγκη να επικοινωνήσουν με τον Θεό, ενώ όποιος το κάνει, αντιμετωπίζει συχνά την χλεύη των άλλων.

Όλα αυτά το παιδί τα βλέπει και τα ακούει.
Τί συμπέρασμα θα βγάλει? 
- Εύκολα μπορούμε να μαντέψουμε:
''Αν ο πατέρας μου'' θα σκεφτεί το παιδί ''δεν τιμά το Θεό, μπορώ και εγώ να μην τιμώ και να μην ακούω τον πατέρα μου.Αν ο Θεός και οι εντολές Του είναι μύθοι, τότε και η πέμπτη εντολή -''Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου..''- είναι και αυτή μύθος.Επομένως οι γονείς δεν έχουν καμία σημασία για εμένα.Και δεν έχω καμία υποχρέωση απέναντί τους''.
Πρέπει να συμφωνήσουμε σε ένα τέτοιο συλλογισμό, γιατί η λογική είναι με το μέρος των παιδιών.

- '' Τί να τον κάνω εγώ τον ιερέα? 
Τί τις θέλω εγώ τις συμβουλές του?
Μήπως μπορούμε να πιστεύουμε σε ότι λέει? ''
Τέτοια λόγια - ή και χειρότερα..- ακούνε τα παιδιά στο σπίτι..

Ακόμη και αν πηγαίνουν στην εκκλησία ή κατηχητικό ..στο σπίτι με άφθονη ειρωνεία υπονομεύεται το πρόσωπο και το έργο του ιερέα ο οποίος μάταια επαναλαμβάνει στα παιδιά : ''τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου..''
Το παιδί καταλήγει στο οριστικό συμπέρασμα .....να μην ακούει τις εντολές.....

................................................................................

Το ίδιο συμβαίνει και με την αυθεντία της πολιτειακής αρχής.
''Γιατί να υπολογίσω το παλιοκράτος?  Εγώ είμαι κύριος του εαυτού μου, και ότι θέλω κάνω!!..''
Αυτά και άλλα παρόμοια λέει ο επιπόλαιος πατέρας, χωρίς να προσέχει ποιος τον ακούει.
Βέβαια, τα λόγια αυτά, που στρέφονται εναντίον της κρατικής εξουσίας, δεν είναι επικίνδυνα για αυτήν.
Γιατί το κράτος μπορεί να αναγκάσει στην υποταγή, με την δύναμη που διαθέτει, πράγμα που δεν κάνει ούτε ο Θεός...ούτε η Εκκλησία!

Με τέτοιες προϋποθέσεις όμως δεν υπάρχει έδαφος κατάλληλο για να αναπτυχθεί στα παιδιά η υπακοή στους γονείς.
Εκεί που δεν αναγνωρίζεται και δεν γίνεται σεβαστή  η θεία εξουσία, εκεί που οι νόμοι εκτελούνται από φόβο, εκεί δεν μπορεί να υπάρξει υπακοή!

Γιαυτό , άν θέλετε να γίνουν υπάκουα τα παιδιά σας, σεβαστείτε πρώτα εσείς οι ίδιοι τις νόμιμες αυθεντίες και τηρείται τους νόμους τους!
Έτσι και τα παιδιά σας θα μάθουν να υπακούν σε σας!

από το βιβλίο : ΜΗΤΕΡΑ, ΠΡΟΣΕΧΕ!
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ
ΟΡΩΠΟς ΑΤΤΙΚΗς







Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου